Générateur ipsum polonais - 40 listes de faux texte aléatoire en polonais généré pour maquettistes et webdesigner

sprzątaniu Adela zapuszczała cień na pokoje zasuwając płócienne
Wertowaliśmy odurzeni światłem w tej wielkiej księdze wakacji
Stopniowo te zniknięcia przestały sprawiać na nas wrażenie
Siedzieli jakby w cieniu swego losu i nie bronili się w pierwszych
Chwilami wynurzał głowę z tych rachunków jakby dla zaczerpnięcia
wzrokiem wędrującym po dawnych wspomnieniach opowiadał dziwne
Stałem oparty o niego bokiem i patrzyłem na te delikatne ciała
usłyszeliśmy jak duch weń wstąpił jak podnosi się z łóżka
Była to płodność niemal samoródcza kobiecość pozbawiona
Nieszczęśliwa z powodu swych rumieńców które bezwstydnie
półmroku sieni wstępowało się od razu w słoneczną kąpiel
Mieszkanie to nie posiadało określonej liczby pokojów gdyż
Oczekiwało się że przed tę sień sklepioną z beczkami winiarza
Przestaliśmy po prostu brać go w rachubę tak bardzo oddalił
Ledwo rozpowity z brunatnych dymów i mgieł poranka przechylał
jakby korzystając z jej snu gadała cisza żółta jaskrawa
Było coś tragicznego w tej płodności niechlujnej i nieumiarkowanej
Wziął mnie między kolana i tasując przed mymi oczyma wprawnymi
podczas gdy gałgany zsypują się na ziemię i rozbiegają
Kwadraty bruku mijały powoli pod naszymi miękkimi i płaskimi
Podała mi rączkę lalkowatą jakby dopiero pączkującą
sobotnie popołudnia wychodziłem z matką na spacer
półciemnej sieni ze starymi oleodrukami pożartymi przez pleśń
Przysiedliśmy się do nich jakby na brzeg ich losu zawstydzeni
wiedział że tam właśnie odprawiał sierpień tego lata swoją
Wielka bania z sokiem malinowym w szerokim oknie aptecznym symbolizowała
Stare mądre drzwi których ciemne westchnienia wpuszczały
Czyż nie byliśmy krwią i losem spokrewnieni z nimi Pokój
skrzyni na słomie leżała głupia Maryka blada jak opłatek
Mieszkaliśmy w rynku w jednym z tych ciemnych domów o pustych
Trzymał w bladych emaliowanych błękitnie dłoniach portfel
patrząc widziałem go groźnego Demiurga jak leżąc na ciemnościach
chwila grymas płaczu składa tę harmonię w tysiąc poprzecznych
Potem znów przychodziły dni cichej skupionej pracy przeplatanej
Wodziłem za nim tęsknym wzrokiem pragnąc by zwrócił
wreszcie na rogu ulicy Stryjskiej weszliśmy w cień apteki
Pełne wielkich szaf głębokich kanap bladych luster i tandetnych
Zdawało się że to ubranie samo leży fałdziste zmięte przerzucone
Gdyż wszedłszy raz w niewłaściwą sień na niewłaściwe
Niekiedy w nocy ukazywała się twarz brodatego Demiurga w oknie

Générateur polonais de faux textes aléatoires