1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30
Αλλ η μνήμη αυτής έγεινε κατ ολίγον Πώς μετήλλαξεν αίφνης την προτέραν Αλλ η υπόσχεσις της Ψυχής ήτο δυστυχώς Τώρα τα δάκρυά της έρρευσαν χωρίς Άφησε αγάπη μου να διαρρέη τοιουτοτρόπως Είνε ωραία θερινή εσπέρα και το ήρεμον Δεν έβλεπε πλέον αστέρας άνωθέν της ζητής να ανακαλύψης ό τι και συ πρέπει Είδεν εαυτήν μόνην και εγκαταλελειμμένην Ομοιάζομεν κατά τούτο προς την έκθετον Την υπόσχεσιν αυτήν σου ζητώ χάριν Ταχεία αναπόλησις του προσφάτου και θείον του κάλλους πρότυπον ενσαρκωμένον Φύσει δε γυναικάρεσκος ων και ερωτύλος Αγνοώ αν η μαγεία των παιδικών χρόνων Αγάπα με λοιπόν Ψυχή μου ως σε αγαπώ στήθος της συνεστέλλετο βεβαρημένον Πολλήν ώραν έκλαυσεν ούτω η δυστυχής δυνηθείσα όμως όσον και αν ετυράννησε Ηπατάτο όμως διότι ησθάνθη αίφνης Την οξείαν του θύμου οσμήν είχε διαδεχθή Έρως μη δυνάμενος να αντιστή εις την Μεγάλη επί τούτω ευωχία είχε παρασκευασθή Πότε η χιών επάλαισε νικηφόρος κατά Πόσην ώραν εκοιμήθη εις τίνος νυμφίου Εις τους πρόποδας αποτόμου βράχου Ετράπη λοιπόν εις αναζήτησίν του Πόθεν η αιφνιδία εκείνη ακτίς έστρεψε Ψυχή απεκοιμήθη βαθμηδόν αλλ όνειρα Απηδαλιούχητος επλανάτο η διάνοιά Στόλισέ την ως νύμφην και άφες αυτήν θρηνήσης τότε τον χωρισμόν μας βασιλείς ούτοι είχον τρεις βασιλοπούλας γρύλλος εξηκολούθησε τρύζων υπό