1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30 1 5 10 20 30
Προσήλου το βλέμμα της εις πάσαν ατραπόν ύπνος είχεν έτι μάλλον πορφυρώσει Ωραίον όνειρον ήλθε τότε να αναπτερώση Έδωκε την ζητηθείσαν υπόσχεσιν και Την αγανάκτησιν ήτις επορφύρωσε τας Αφιχθείς ο βασιλεύς εις το μαντικόν Εκάλεσε τον παράλυτον υιόν της Πολλήν ώραν έκλαυσεν ούτω η δυστυχής Αλλ η μνήμη αυτής έγεινε κατ ολίγον Διά τούτο δε προτιθέμενος να σου διηγηθώ Ψυχή προσεποιήθη και αυτή κατ αρχάς Έβαλλεν ανάρθρους κραυγάς θαυμασμού Άφησε αγάπη μου να διαρρέη τοιουτοτρόπως Ήτο αληθώς τόσον ωραία είπε καθ εαυτήν Προς τι να διηγηθώ τα της δευτέρας Ερμής είχε καταβή προ μιας εβδομάδος Δεν θα γείνη θερμοτέρα η αγκάλη μας Ψυχή όμως η απερίσκεπτος και περίεργος Δος μου την υπόσχεσιν να μη μ ερωτήσης Στόλισέ την ως νύμφην και άφες αυτήν